شرح زیارت جامعه کبیره- فراز "واعلام التقی "

سلام برشما ائمه که علم های تقوی هستید (اعلام=جمع علم  «عین» و«لام »مفتوح ، به معنی نشانه )(التقی =تقوی ) شما ائمه نشانه های تقوا هستید . انسان در حال حرکت  وسفربه آخرت است  . در مسیر سفر انسان به آخرت خطر های زیادی انسان را تهدید می کند  ائمه عین تابلو های مسیر حرکت انسان در مسیر صراط مستقیم هستند اگر ائمه معصومین نباشند این خطرات انسان را به نابودی و هلاکت  میکشاند ،اگر انسان درست حرکت کند ،ان شاءالله به  مقصد می رسد . 

خطرات در مسیر معنوی شدیدتر از مسیر مادی است ،به خاطر همین مثال آورده اند که در روی جهنم صراطی است که از شمشیر برنده تر است  واز مو باریکتر  است. این صراط  توی همین دنیاست وباطنش رادر قیامت ،حرکت ما را نشانمان میدهند . وموقعی که در دنیا خطا واشتباه میکنیم ،عین زمین خوردن در صراط است . علاوه بر ائمه ، هر عالم دینی ،وقتی که احکام دینی را به مردم میگوید ،در حد خودش علم هدایت است

ائمه معصومین اعلام تقوی هستند  ،حب ووابستگی به آنان هم عین تقواست  ونشانه ایمان انسان است

 علامت مومن ،حب حضرت علی علیه السلام است . وحب وبغض حضرت امیر ،معیار ایمان ونفاق است . حضرت علی علیه السلام خود نشانه ایمان و علم تقوی  است .

 

در حکمت ۴۵نهج البلاغه ،حضرت امیر میفرمایند :(لوضربت خیشوم المومن  بسیفی هذا ان یبغضنی  ما أبغضنی ) اگر من باشمشیرم به بینی مومن بزنم که از من خشم بگیرد  وبغض بگیرد ،مومن به هیچ وجه از من بغض نمیگیرد وبدش نمی آید

 (ولو صببت الدنیا  بجما تها علی المنافق علی ان یحبنی  ما احبنی ) اگر کل دنیا را هم جمع کنند وبه منافق بدهند که مرا دوست داشته باشد ، مرا دوست نخواهد داشت .چرا؟ چون (وذالک انه قضی فٱ نقضی علی لسان النبی الامی ) چون قضای الهی در زمان رسول اکرم ،جاری شده است .  که حضرت فرمود :انه قال :(یا علی  لایبغضک  مومن ،ولا یحبک منافق )هیچ وقت مومن بغض تورا نخواهد داشت وهیچ وقت منافق محبت تو را نخواهد داشت .(یعنی هرکاری کنیم این دو تا جابجا نمیشود )

بنابراین حب وبغض حضرت امیر علیه السلام معیار ایمان ونفاق است .

در ادامه همین حدیث حضرت امیر  مثال زدند  که پیامبر اکرم صلی الله علیه وءاله  فرمودند: در قیامت ۴ نفر سواره وارد  قیامت میشوند ،یکی از سواره ها  پیامبر صلی الله علیه وءاله است که به ناقه خودش سوار است ،ودیگری حضرت صالح است که به ناقه ای معجزه اش بود سوار است . وسومی ،حضرت حمزه  سید الشهداء است که به ناقه پیامبر سوار است وحضرت امیر که سوار بر ناقه های بهشتی میشود .ومیگوید : (هذا علی بن ابی طالب وصی رسول رب العالمین  وامام المتقین ) پیامبر در این حدیث میفرماید :وقتی در قیامت، مردم حضرت علی را با این عظمت وشکوه می بینند  ،می پرسند آیا او فرشته مقرب است؟  فرشته ها پاسخ میدهند که او نه فرشته  مقرب است ونه رسول رب العالمین. بلکه او وصی رسول رب العالمین  وامام المتقین است .(امام علی علیه السلام ،امام همه متقین روی کره زمین است .

حضرت امیر علمی است که انسان بدون محبت امیر وتبعیت از او نمیتواند به تقوی برسد .تقوی لازمه حرکت انسان مومن است تا به سمت خدا حرکت کندو اگر بدون تقوی در مسیر حرکت کند ،حتما به هلاکت میرسد .

درجات تقوی  در افراد که مسئولیتهای متفاوت دارند  ،فرق دارد وهر کس به نسبت درجه اش ، مسئولیتش زیاد میشود  مثلا تقوایی که لازم است تا یک فرد یک خانواده را اداره کند با میزان تقوایی که لازم است تا یک رئیس جمهور یک کشور را اداره کند متفاوت است .

انسان کامل که هدایتگر همه انسانهاست، باید درجه بالای تقوی را داشته باشد  . تقوای بالا همان عصمت است .

ائمه معصومین (اعلام التقی )هستند یعنی نشانه های تقوا هستند .یعنی درجات بالای تقوا که همان عصمت است را دارند .مرحله بالای تقوی (ملکه تقوی)،همان عصمت است .هرکدام ازما ،در هر درجه ای از تقوی که باشیم اگر مواظبت کنیم به آن عصمت می رسیم . مثل آیت الله بهجت که از سیزده سالگی هیچ گناهی نکرده بود .اینها درجاتی از عصمت را در درجه خودشان دارند ،نه نسبت به ائمه .

ضرورت تقوی چیست ؟  اگر تقوی نباشد ،امیال وهواهای نفسانی وسط می آیند وکار خراب میشود .بدون صفت تقوی اصلا نمیشود به خدا رسید .

 حدیث از امیر المومنین علیه السلام  :( حرام علی کل قلب متوله بالدنیا) حرام است بر تمام قلبها یی که متوله (شیدا) به دنیاست (ان یسکنه بالتقوی )تااینکه تقوا بر قلب او ساکن شود (هرچه که محبت وعشق به دنیا باشد ،تقوی درآن قلب ساکن نمیشود