"خزّان" جمع "خازن" (مثل طلّاب و طالب) از ریشۀ "خَزَنَ" به معنی جمع و نگهداری کردن در محل معین است ، خواه امر مادی ذخیره شود یا امر معنوی و خواه مخزن جسمی باشد یا روحی . پس علم را همانند مال می توان در خزانه نگه داری و ذخیره کرد. پس خازن یعنی نگهبان ونگهدار و کسی که حافظ چیزی است که در اختیار اوست.
گزیده مراسم هیئت بیت العباس (ع)- سوم اسفند ۹۶ با سخنرانی حجت الاسلام عسگربیگی و مداحی برادر حسین رضاپور
گزیده مراسم هیئت بیت العباس ع -سوم اسفند 96
حجم: 8.21 مگابایت
از بُخل دوری کن زیرا بُخل درختی است در جهنم که شاخه هایش در دنیاست و هرکس به شاخه ای از آن بیاویزد آن شاخه او را به جهنّم می برد (طبق روایات دینی بُخل یعنی آنجاییکه انسان طبق رضای خداوند باید عطا و بخششی بکند اما انجام ندهد) و سخاوت درختی است در بهشت که شاخه هایش در دنیا گسترده است هرکس شاخه ای از آن را بگیرد وارد بهشت می شود.
یکی از احادیثی که از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است و در زیارتنامه حضرت زهرا(س) هم به آن اشاره شده است "فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی ..." می باشد که اینطور معنی کرده اند: " فاطمه پاره تن من است". در اینجا پاره تن من است یا یک تکه از وجود من است غلط است زیرا کلمه " بَضْعَةٌ " از بضاعت می آید. وقتی می گوییم بضاعت من اینست یعنی تمام دارایی و هستی من اینست و منظور تمام چیزهای ارزشمند زندگی است. وقتی پیامبر(س) می فرماید "فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی ..." یعنی تمام دارایی و هستی من ( که ارزش زیادی دارد) ، حضرت زهرا(س) است و پیامبر اکرم(ص) عظمت وجودی حضرت زهرا(س) را با این جمله بیان می کند.
این رحمتی که ائمه معصومین(ع) معدن آن هستند اقسام دارد که 3 نوع است: 1- رحمت عاطفی ، 2- رحمت عقلی ، 3- رحمت ویژه
"معدن" اسم مکان از ریشۀ "عَدن" (بر وزن متن) به معنای استقرار همراه با الفت ، سرور و رضامندی است. از این رو هیچ گونه اکراه و بی میلی در هیچ یک از دو طرف(مستقِرّ ، مستقَرّ) وجود ندارد. چرا به بهشت "جنات عدن" می گویند؟ چون اولاً محل استقرار بهشتیان است و ثانیاً این استقرار از روی میل و رغبت است. پس به هر خزانه ای معدن نمی گوییم ، معدن مستقر شدن چیزی همراه با الفت است.
