حضرت علی(ع) : "لا یَصدُقُ إیمُان عَبدٍ حَتَّی یَکونَ بِما فی یَدِ اللهِ سُبحانَهُ أوثَقَ مِنهُ بِما فی یَدِهِ"
ایمان هیچ بنده ای راستین نمی شود مگر زمانیکه اعتمادش به آنچه نزد خداست از اعتمادش به آنچه در دست خود دارد بیشتر باشد .
شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید)، ج19 ،ص216
به مناسبت 13 رجب، میلاد با سعادت حضرت علی(ع) ، روز دوشنبه 21 فروردین از ساعت 3 تا 6 بعد از ظهر ، همراه با کلاس ، مراسم مولودی خوانی در بیت العباس (ع) برگزار می شود.
عداوت و دشمنی بر دو قسم است: 1- حقد و کینه 2-عداوت . وقتی دشمنی را در دلمان داشته باشیم و در درونمان نگه داریم می شود "حقد و کینه" که ریشه اش غضب است. وقتی دشمنی در رفتار و اعمالمان بروز کند می شود "عداوت" .
اَعطَیناکَ
برای فهم بهتر حقیقت "کوثر"، به بررسی ریشۀ فعل "اَعطَیناک" و مشتقات آن در آیات قرآن می پردازیم. "عطا" در لغت نامه ها، به معنی بذل و احسان و جایزه دادن است . ریشۀ این فعل، "عطو" است که در مشتقات گوناگون، دقیقاً 14 بار در قرآن به کار رفته است.
کج خلقی
کج خلقی جزو رذایل اخلاقی است. کج خلقی یعنی بد اخلاقی (غر زدن ، گله کردن ، متوقع بودن ، راضی نبودن) . متأسفانه کج خلقی از آن بحث هایی است مردم آن را در دین حساب نمی کنند
"و مختلف الملائکه" : و محل رفت و آمد فرشتگان.
"مُختَلَف" اسم مکان "اختلاف" (باب اِفتعال) از ریشۀ "خَلف " به معنای جانشین و خلیفه شدن است و چون "رفت و آمد" لازمۀ تداوم اختلاف و جانشینی است، لذا "مختلَف" به معنای محل رفت و آمد می آید. بنابراین، ترکیب "مختلف الملائکه" به معنای "محل رفت و آمد ملائکه" است.
نکتۀ قابل توجه این است که مُختلَف(محل رفت و آمد) در جایی صدق می کند که رفت و آمد در آن زیاد باشد و به مکانی که گاهی یک نفر به آنجا سری می زند و برمی گردد، مُختلَف گفته نمی شود(مُختلَف معنی رفت و آمد زیاد را می دهد نه رفت و آمد معمولی).
توحید ولایی
توحید دارای چند دسته بندی است که یکی از آنها عبارتست از: 1-توحید الوهی و 2-توحید ولایی(یا توحید ذات یا توحید وجودی).
توحید الوهی همان توحید ظاهری است( همان است که می دانیم خداوند یکی است ، خداوند را خالق بدانیم ، عبادتش کنیم . و بطور کلی ظاهر شریعت را داشته باشیم.) و توحید ولایی همان توحید باطنی یا وجودی است که در واقع باطن دین است . به تعبیری می توان توحید الوهی را به پوستۀ گردو و توحید ولایی را به مغز گردو تشبیه کرد.
مقصد اعلای انسان رسیدن به توحید ذات (لقای خداوند) است. رسیدن به این هدف اصلی و اساسی فقط با ولایت امکان پذیر است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
"إنّا اَعطَیناکَ الکَوثَر. فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَنحَر. إِنَّ شانِئَکَ هُوَ الاَبتَر"
به نام خداوند بخشنده و مهربان؛ همانا ما عطا کردیم تو را "کوثر". پس برای پروردگارت، "صلِّ" کن و "نحر" نما. همانا بدخواه و دشمن تو ، خودش ابتر است!
به بیان مفسّرین، پس از مرگ دو پسر پیامبر(ص) به نامهای قاسم و عبدالله، شخصی به نام عاصی بن وائل سهمی، زبان به طعن و کنایه گشود و گفت: نسل او قطع شد؛ پس او ابتر و بی عقب است! امّا در پاسخش ، سوره کوثر نازل می شود. ظاهر اینست ولی باطن، عمیقتر از این است.
بعضی از انسانها درشت و نیش دار حرف می زنند. هر چه ادب مع الله انسان بیشتر باشد ادب سخن گفتن او بیشتر است. ادب و احترام را باید در برابر همه رعایت کرد. حضرت آیت الله حسن زاده آملی آنقدر ادب را رعایت می کنند که حتّی در مورد دشمنانشان هم رعایت می کنند. یعنی رعایت ادب برایشان ملکه شده است.
