خلاصه تفسیر سوره سبأ:ایات ۲۰الی۲۴

آیه ۲۰ : (ولقد صدق علیهم إبلیس ظنه فاتبعوه الا فریقا من المومنین)

میفرماید :شیطان آن ظن وگمانی که کرده بود که مردم را گمراه کند ،توانست که مردم را از راه به در کند وگمراه کند .

(فاتبعوه ) پس پیروی کردند از شیطان،

( الا فریقا من المو منین) مگر یک گروه کمی از مومنین ._ فریقا من المومنین__ ،همان ( الا عبادک منهم المخلصین)مخلصین هستند .یعنی به غیر از مخلصین همه فریب شیطان را میخورند

علتش چیست ؟ علت را خداوند در آیه ۲۱بیان میفرماید :

(وما کان له علیهم من سلطان) :خداوند میفرماید : من برای ابلیس هیچ تسلط وسلطه ای قرار ندادم مگر اینکه وجود شیطان ووسوسه اش برای این است که

(الا لنعلم من یومن بالاخرة ممن هو منها فی شک): مگر برای اینکه جدا شوند کسانی که ایمان دارند به آخرت از کسانی که کفر وشک دارند

( وربک علی کل شی حفیظ) :پروردگار توبر همه چیز نگهبان وحافظ است

یعنی اینطوری نیست که خداوند اجازه بدهد شیطان هرکاری خواست بکند ، وفقط اجازه وسوسه کردن داده است تا مومن از غیر مومن جدا شوند .

در ایه ۲۲ خداوند متعال میفرماید:

(قل ادعوا الذین زعمتم من دون الله ) ای پیامبر برو بگو بیایید دعوت کنیم کسانیرا که زعم وگمان شما این است که غیر از خدا وآن کسانی را که شما بت وخدا حساب میکنید آیا اینها قادر هستند که برای شما جلب منفعت ودفع مفسده بکنند وآیا قادر هستند که حاجات شما را برآورده کنند ؟یا اینکه

( لا یملکون مثقال ذرة) به اندازه مثقال ذره ای مالک نیستند .

( فی السموات ولا فی الارض ) نه در آسمان ونه در زمین .

(وما لهم فیهما من شرک) اینها ( ملائکه وبتها )هیچ شرکتی نمیتوانند در آفریدن وتصرف داشته باشند ونمیتوانند برای خدا شریک کار باشند ( وما له منهم من ظهیر ). ( ظهیر : پشت)

مردمی که مشرک بودند میگفتند الله عالم را خلق کرد

واین بتها واین ملائکه وحضرت مسیح است که ربوبیت عالم را میکنند خداوند در جواب اینها فرمود که اینها نه مالک ذره ای در عالم هستند ونه میتوانند بیایند در خلق کردن ودر ربوبیت مددکار خدا باشند .

در آیه ۲۳ خداوند میفرماید : ( ولا تنفع الشفاعة عنده الا لمن أذن له حتی اذا فزع عن قلوبهم) :وبتهای شمااجازه شفاعت ندارند وشفاعتشان سودی برای شما ندارد (عنده ) نزد خدا ( الا لمن أذن له ) مگر ان کسی راکه خداوند اجازه واذن شفاعت بدهد ( پیامبر اکرم(ص) وحضرت فاطمه زهرا (س) وامامان و یک سری ازعلماو یک سری از شهدا اجازه شفاعت دارند)

( حتی اذا فزع عن قلوبهم) : اینها (بتها) اجازه شفاعت ندارند تا اینکه درترس وفزع قرار گرفته باشند (یعنی در شرایط خیلی سخت قیامت )

( قالوا ماذا قال ربکم : میگویند چه چیز پروردگار شما در باب شفاعت گفت ؟ ( قالوا الحق) جواب میدهند آنچه که خدا گفت حق گفت . یعنی اینها که همه چیز را انکار میکردند چون در قیامت تمام حق را با چشمان خود میبینند ،اگر بپرسی که پروردگار شما چه میگوید ؟ میگویند هرچه میگوید حق است (وهوالعلی الکبیر) وخداوند بسیار بلند مرتبه وهم بسیار بزرگ است

خداوند بسیار بلند مرتبه (العلی ) یعنی خداوند زیباترین اخلاقها رادارد ودر عین حال قدرتمند است ودر نهایت قدرت بسیار بخشنده وبسیار عادل ومهربان است( کبیر : خداوند بسیار بزرگ ا ست )

ایه ۲۴ : میفرماید: (قل من یرزقکم من السموات والارض )ای پیامبر بگو چه کسی شما را روزی میدهد از آسمانها وزمین ؟

این پرسش از ما هم میشود , ما زبانی میگوییم که روزی مارا خدا میدهد .وقتی دیگران را مقصر در امورمان میدانیم ویااز دیگران ناراحت میشویم وگله میکنیم ،یعنی معتقد نیستیم که امور دست خداست وبرای خدا شریک قائل هستیم اینها همه از جهل وبی معرفتی نسبت به خداست .

وقتی خداوند کلمه( من السموات والارض )را می آورد یعنی از هر طریقی که روزی میرسد منشأ اثر خداست .نه همسر ونه رئیس و،،،،،

(قل الله) بگو الله روزی رسان است ( وانا او ایاکم ) خدا به پیامبر میگوید بگو به مردم : چه ما وچه شما ( لعلی هدی او فی ضلال مبین ) یادر راه راست هستیم یا گمراهیم بالاخره یکی از ما در راه خلافیم چون حرفهایمان ضد ونقیض است . هر دویمان نه در هدایت هستیم ونه در گمراهی ،یکی از ما در هدایت هستیم ویکی در گمراهی