دو آیه قبلى زندگى بى فروغ منافقان را مثال زده بدین معنی که زندگی آنها با بینش غلط است، و این دو آیه مثل دیگرى را درباره زندگى پرهراس آنان بیان مى کند که گرایش و رفتار غلط دارند. بعبارت دیگر منافقان نه درست می فهمند و نه درست عمل می کنند. اولیای الهی برعکس هستند با نور الهی هم درست اندیشه می کنند و هم درست عمل می کنند.
به مناسبت ولادت با سعادت ثامن الحجج حضرت امام رضا(ع) از ساعت 16:30 روز یکشنبه 95/5/24 مراسم مولودی در بیت العباس (ع) برگزار می شود.
آیه 17 - مثلهم کمثل الذى استوقد نارا فلما اضاءت ما حوله ذهب الله بنورهم و ترکهم فى ظلمت لایبصرون
آیه 18- صم بکم عمى فهم لا یرجعون
انسان مسافرى است رهسپار لقاى حق و نیازمند نورى است تا راه او را روشن کند و سرانجام به لقاى مهر و جمال حق باریابد. منافق که نه از خود نورى دارد و نه از نور خدا بهره مند است، همواره در تاریکى به سر مى برد و مثل آنان همچون کسى است که در تاریکیهاى انبوه، آتشى بر افروزد تا پیرامونش را روشن کند، ولى خدا با تند بادى آن را خاموش کند و او را در تیرگیها رها کند. سر این که خداوند به منافقان فرصت افروختن آتش مى دهد و سپس آن را خاموش مى کند، آن است که عذاب ماندن در میانه راه، بیشتر و تحیرش افزونتر است.
علت اینکه خداوند اینگونه با منافقان برخورد میکند اضلال کیفری خداوند است. منافقان بدلیل اینکه از هدایت فطرت و عقلشان (که خداوند به عدالت به همه داده است) و همچنین از هدایت پیامبران پیروی نمیکنند اضلال کیفری خداوند نصیبشان می شود و خداوند اینچنین عذابشان میکند.
