و مهبط الوحی : و جایگاه نزول وحی (الهی).
"مهبط" اسم مکان از مصدر "هبوط" است. هبوط و نزول هر دو یعنی از بالا به پایین آمدن. وقتی می گوییم "نزول" منظور به جایی است که از آن مبدأ آن شیء می خواهد حرکت کند و منظور و لحاظ ما مبدأ حرکت است. وقتی می گوییم قرآن نازل شد، منظورمان آن جایی است که قرآن از آنجا پایین آمده است و تمرکز ما مبدأ است. وقتی می گوییم "هبوط"، منظور و لحاظ ما به مکان و جایی است که مقصد است.