خلاصه تفسیر سوره سبأ:ایات 37الی46

شرح آیه ۳۷ سوره سبإ :

(وما اموالکم ولا اولادکم بالتی تقربکم عندنا زلفی الا من ءامن وعمل صالحا فأولئک لهم جزاء الضعف بما عملوا وهم فی الغرفات ءامنون)

خداوند میفرماید : اموال واولاد زیادی که به شما دادیم اینطور نیست که باعث  تقرب ما (خدا) شود .مگر ،(الا من ءامن و عمل صالحا) کسی که ایمان دارد وعمل صالح انجام می دهد .(یعنی کسی که ایمان دارد  ،وقتی که اموال زیاد دارد  در راه خدا انفاق می کند . ودر مورد اولاد هم وقتی که درست تربیت میکند وعلم دین را به او یاد میدهد وصالح می شود وعمل صالح می کند ، اولاد هم این طوری او را به خدا نزدیک می کند . (بچه صالح یعنی عمل صالح)

(میدانیم که عمل با عامل متحد است  پس کسی که کافر است عملش با او اتحاد دارد  ،پس عملش میشود غیر صالح. وکسی که مومن است عملش با او اتحاد دارد وعملش میشود عمل صالح .)

کسی که ایمان آورده واموالش را درراه خدا انفاق میکند ویا فرزند صالح دارد  واز طریق عمل صالح فرزند صالح به خدا نزدیک میشود  ،برای این گروه چند برابر ثواب است (۱۰ برابر _۷۰۰برابر)

(فأولئک لهم جزاء الضعف بما عملوا)برای  اینها به خاطر آنچه که عمل کردند ،خدا غرفه های بهشتی میدهد که برایشان امن است. ( و هم فی الغرفات ءامنون )( یعنی از غصه وبیماری و.... در بهشت در امان هستند ).

شرح آیه ۳۸سوره سبإ :

( والذین یسعون فی ءایاتنا معاجزین أولئک فی العذاب محضرون )

 خداوند میفرماید :کسانی که سعی میکنند آیات مارا  ابطال کنند (جلوی دین اسلام را بگیرند ) اینها (معاجزین ) در عجز هستند وناتوانند

(اولئک فی العذاب محضرون )  اینها در قیامت در جلوی دوزخ حاضر هستند .

خداوند در آیه ۸ سوره صف میفرماید : ( یریدون لیطفئوا نور الله بأفواههم والله متم نوره ولو کره الکافرون) کافران میخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند وحال آنکه خدا گرچه کافران را نا خوش آید ،نور خود را کامل خواهد گردانید . یعنی کافرا ن همیشه در عجز وناتوانی هستند وشکست میخورند  ،وهمیشه دین خدا پیروز وپایدار است حق  میماند وباطل نابود میشود

شرح آیه ۳۹ سوره سبإ :

( قل ان ربی یبسط الرزق لمن یشاء من عباده ی ویقدرله وما انفقتم من شیء فهو یخلفه وهو خیر الرازقین )

 بگو قطعا خدای من بسط میدهد وزیاد میکند روزی را برای هرکسی که بخواهد  (من عباده ی)از بندگانش  وتنگ می گیرد برایش ( یقدر له) .

« له » :   وقتی می آید که چیزی به نفع بنده ا ش باشد . ولی « علیه » وقتی می آید که بر ضرر  بنده اش  باشد . خداوند میفرماید : بگو قطعا پروردگارم روزی را زیاد میکند  به هر کسی از بندگانش ، وبه همان بنده روزی را تنگ می کند ، هر وقت که به  نفع اوباشد .

(یعنی ممکن است که شرایطی باشد که اگر روزیمان زیاد باشد ،ممکن است که طغیان وگناه کنیم  ،آنجا خدا (یقدر له )مکند یعنی اگر به نفعمان باشد روزی را تنگ میکند  ولی جایی که کار خیری ویاصله رحمی  میکنیم ،خداوند  روزی را زیاد میکند  ( یبسط الرزق)

در مورد مومن : گاهی اوقات خدا ممکن  روزی رابسط دهد گاهی اوقات روزی را تنگ بگیر ،که در هر  دو حالت  به نفع انسان است ولی در مورد کافر اصلا خداوند خیر برایش نمیخواهد .

اگر انسان گناه کند  یک سری روزی ها از او گرفته میشود  مسلما روزیهای معنوی  بیشتر گرفته میشود  ،یعنی بلاست.واگر روزی مادی هم داده شود دیگر برایش «له» نیست ونفعی ندارد.

  رزق مادی هرچه تنگتر باشد ،انسان به خدا نزدیکتر میشود

(وما انفقتم من شی ء فهو یخلفه ) : وآنچه انفاق  میکنید از چیزی پس خداوند برای آن جایگزین میکند وحتما یک نعمتی به شما میدهد .

 امکان ندارد که انسان عطا کند (انفاق) وخداوند به اورزق نرساند  .به غیر از آن رزق ،ثواب ویک سری توفیقات  و جنات را هم عطا میکند  ( خداوند حتما به شما عوض می دهد هم در دنیا وهم در آخرت )یعنی کلا بنده مومن همه جوره پیروز ورستگار  وسعادتمند  است وتجارت میکند ، وبه مال مومن خداوند برکت میدهد ولی فرد بی ایمان  فکر میکند که مالش راجمع وزیاد میکند ،با یک اتفاقی ،مالش را از دست میدهد چون در راه خداآنرا مصرف نکرده است .

امام علی علیه السلام : خداوند فرموده :ای بنده من نفقه کن در راه من تا بر تو نفقه کنم . (یعنی  خداوند میفرماید:در راه من  انفاق کن تا من هم به توانفاق کند )

امام علی علیه السلام :  هیچ روز آفتاب برنیاید ،مگر اینکه بامداد دو فرشته  از آسمان نزول میکنند ،بر جانب راست وبر جانب چپ بنده می ایستند ،یکی میگوید خدایا نفقه کننده را عوض  ده ، دیگری میگوید خدایا مال ممسک را در عرصه تلف انداز .« ممسک» :کسی که مانع از انفاق میشود واز انفاق امساک وپرهیز میکند.

( وهو خیر الرازقین ) وخداوند بهترین روزی رساننده است .

مادر کف خدا هستیم وهر چه خدا میفرماید به نفع ماست  باید به آیات خدا اطمینان داشته باشیم

شرح آیه ۴۰ سوره سبإ :

(ویوم یحشرهم جمیعا ثم یقول للملائکة أهاؤلاء ایاکم کانوا یعبدون .)

 در زمان پیامبر یک عده ملائکه  ویک عده بتها  ویک عده روح القدس وحضرت عیسی را میپرستیدند ،خداوند میفرماید:روز قیامت همه اینها را جمع میکنیم وبه ملائکه میگوییم آیا شما گفتید که اینها شما را بپرستند ؟

شرح آیه ۴۱ سوره سبإ :

( قال  سبحانک  انت  ولینا من  دونهم  بل کانوا  یعبدون  الجن  اکثرهم  بهم  مؤمنون ) 

ملائکه جواب میدهند : سبحان الله خدایا،توپاک ومنزهی از اینکه در خدایی شریک داشته باشی . تو ولی وسرپرست ما هستی بجز ایشان  ( یعنی میان ما وآنها هیچ دوستی نیست ، بلکه آنها شیاطین را میپرستیدند ، یعنی اطاعت وفرمان ایشان را میبردند ) . ( منظور از پرستش یعنی فرمانبرداری )

اجنه وشیاطین  در خیال ایشان پرستش الهه باطله را میانداختند و( أکثرهم بهم مؤمنون)  اکثر مردم به این جنها وشیاطین مؤمن بودند .یعنی ایمان داشتند وفرمانبرداری میکردند  ،( یعنی بیشتر مردم مطیع وگروندگان شیاطین هستند ).

کلمه« اکثر هم » آمده است برای ما هم هشدار است وخطرناک است  .

شرح آیه ۴۲ سوره سبإ :

( فٱ لیوم لا یملک بعضکم لبعض نفعا ولا ضرا) 

میفرماید: امروز که روز قیامت وحشر است ، هیچ کس مالک نیست که برای کسی سودی برساند یا ضرری برساند . (یعنی در قیامت همه به فکر خوشان هستند که خودشان را نجات دهند  وهیچ کسی به دیگری نمیتواند کاری بکند) (نفع یا ضرر)

( ونقول للذین ظلموا ذوقوا  عذاب النار التی  کنتم بها تکذبون )

آنروز به کسانی که ظلم کردند گفته میشود که عذاب آتش را بچشید ،همان آتشی که تکذیب میکردید ( میگفتید  چه کسی جهنم را دیده؟ وچه کسی بهشت را دیده ؟  باور به روز برخ وقیامت نداشتید )

شرح آیه ۴۳سوره سبإ :

(واذا  تتلی  علیهم  ءایاتنا  بینات قالوا  ما هذا الا رجل یرید ان یصدکم عما کان یعبد ءاباءکم وقالوا  ما هذا  الا  افک  مفتری وقال الذین کفروا  للحق  لما  جاءهم  ان هذا  الا  سحر  مبین )

میفرماید:  وقتی آیات قران  به کافران خوانده میشود ،آیاتی که کاملا روشن است ودلالت بر هدایت وحق میکند ، آنها میگویند این مرد (پیامبر ) جز این نیست که میخواهد سد راه  بشود برای عبادت چیزهایی که پدران ما عبادت میکردند .

( مثل تعصبی که الان بعضی ها در مورد آداب ورسوم خودشان دارند ودر قبال  کارهای گناه وحرامی که نباید انجام بدهند ،میگویند که : نه این رسم ماست وما چگونه میتوانیم انجام ندهیم ؟ )

این تعصب غلط را آنها هم داشتند ومیگفتند چون پدران ما بت پرست بودند ما هم باید بت بپرستیم .

ومیگفتند :  پیامبر دروغ میگوید (افک). دروغی که برای خودش می بافد«مفتری»  واین حرفهایش  هیچ کدام درست نیست .

(وقال الذین کفروا ) وکسانی که کافر شدند (للحق لما جاءهم ) زمانی که برایشان حق آمد ،گفتند : (ان هذا الا سحر مبین )  این چیزی نیست جز جادویی آشکار  ( یعنی پیامبر جادوگر است وسحر می کند )

شرح آیه ۴۴ سوره سبإ :

( وما ءاتیناهم من کتب یدرسونها وما ارسلنا إلیهم قبلک من نذیر )

 میفرماید : ما علم وکتاب را به شما ندادیم  که باآن بگویید که قرآن باطل است  وپیامبر را رد کنید وقبول نکنید .

( وما ارسلنا إلیهم قبلک من نذیر ) وما قبل از تو هیچ هشدار دهنده ای برای آنها نفرستادیم .(زمان فترت :فاصله بین حضرت عیسی وپیامبر اکرم )

شرح آیه ۴۵ سوره سبإ :

( وکذب الذین من قبلهم وما بلغوا معشار ما ءاتیناهم فکذبوا رسلی )

خداوند میفرماید : قبل از اینها (قریش ) کسانی بودند که پیامبران را تکذیب میکردند . وجالب اینجاست که خدا  میفرماید : انسانهای قبل از لحاظ قدرت وثروت وامکانات خیلی قویتر از این کفار بودند وچیز ها یی که به آنها داده بودیم به مردم زمان پیامبر نداده ایم ولی آنه هم پیامبران را تکذیب میکردند .

( فکیف کان نکیر ) پس چگونه انکار میکردند ؟ وقتی که عذاب را ببینند  میفهمند وخداوند میگوید که این همان چیزی است که انکار میکردید .

شرح آیه ۴۶ سوره سبإ :

( قل انما أعظکم بواحدة ان تقوموا لله مثنی وفرادی  ثم تتفکروا ما بصاحبکم من جنة ان هو الا نذیر لکم بین یدی عذاب شدید )

( این آیه از آیات مهم است و باید دونه به دونه به آن عمل کنیم )

 میفرماید : ای پیامبر ،به آنها بگو  : میخواهم شما را پند واندرزی بدهم .

چه پندی؟ [ان تقوموا لله مثنی وفرادی ] قیام کنید برای دین خدا دوتا دوتا  وتک تک .

مابرای پیاده کردن دین خدا مسئول هستیم واگر دوستی داریم  با او برای دین خدا قیام کنیم  واگر دوستی نداریم  نگوییم تنهاییم بلکه خودمان به تنهایی هم احکام ودستورات خدارا اجرا کنیم . باید درد دین داشته باشیم ،وفقط به فکر خود وبچه های خودمون نباشیم .باید تلاش کنیم دیگران راهم در دین خدا یاری کنیم

(ثم تتفکروا ما بصاحبکم من جنة) سپس فکر کنید  وببینید که صاحب شما  ( آن کسی که همراه شماست، منظور پیامبر اکرم صلی الله وعلیه وءاله است) دیوانه نیست .

چون یک عده میگفتند پیامبر دیوانه است ویک عده میگفتند ساحر است  ویک عده می گفتند شاعر است وانواع تهمت ها را میزدند  خدا میفرماید : هیچ دیوانگی در پیامبر نیست 

(ان هو الا نذیر لکم بین یدی عذاب شدید )جز اینکه او بیم دهنده شماست ،به خاطر عذاب شدیدی که پیش رو دارید .