توحیدخالصانه یا توحید کاذبانه
نبی مکرّم اسلام (ص) دربارۀ کلمۀ "لااله الّا الله" که حقیقت توحید است ، می فرمایند:
"انَّ لا اله الّا الله کلمةٌ عظیمةٌ کریمةٌ عَلَی اللهِ عَزَّوجلّ؛ مَن قالَها مُخلصاً استَوجَبَ الجنَّةَ و مَن قالَها کاذباً، عُصِمَت مالُهُ و دَمُهُ وکان مصیرُهُ إلَی النّارِ"
همانا "لااله الّا الله" کلمه ای بزرگ و گرامی بر خدای عزّوجلّ است؛ هر که آن را از روی اخلاص بگوید، بهشت بر او واجب می شود و هر که آن را از روی دروغ بگوید، مال و خونش حفظ شود ، اما بازگشتش به سوی آتش دوزخ خواهد بود!
حضرت(ص) در این فرمایش ، به دو نوع ارتباط با توحید، اشاره می فرمایند: کسی که با اخلاص ،" لااله الّا الله" بگوید و کسی که کاذبانه "لااله الّا الله" بگوید ، یعنی به حقیقت آن اعتقاد نداشته باشد.
خالصانه لااله الّا الله گفتن یعنی چه؟ معنای اخلاص چیست؟ آیا فقط اینست که نیتمان در ذهن، "قربةً إِلَی الله" باشد؟ خیر ؛ انسان برای مخلص شدن ، باید در مسیر عبادت و ابتلا حرکت کند، تا واقعاً ناخالصی های وجودش(اوهام ،تعلقات ، رذایل وگناهان و ...) را از دست بدهد. چنان که طلا برای خالص شدن از ناخالصی هایی که در درونش هست ، باید در کوره برود و ذوب شود تا آنچه عیارش را مخفی و کم ارزش کرده ، جدا شود؛ و وقتی در کوره می سوزد ، تازه معلوم می شود که درونش چه خبر بوده است.
این یعنی مخلَص . امّا ذکر و نمازی که مارا ذوب نکند ، کجایش خالصانه است؟ نه اوهام و تعلقاتمان را ذوب می کند ، نه رذایل و گناهانمان را ونه هیچ چیز دیگرمان را؛ بلکه چه بسا زمین و آسمان و همه را ذوب می کند تا نفس،شهوت و شأن و شئون ما بماند.!
خالصانه گفتنِ کلمه توحید، یعنی بنده با توحید ، ذوب شود ودر نتیجه خودش عین توحید گردد. برای همین، حضرات معصومین(ع) که در توحید ذوب شده اند ، عین التوحیدند و هرگز نمی توان توحید آنان را حتی با بهترین و مومن ترین انسانها مقایسه کرد ؛ چرا که آنان عین توحیدند و اینان نهایتاً موحد. از ما نخواسته اند که عین التوحید شویم. امّا لااقل باید موحد شویم؛ و این مستلزم اخلاص است. باید در رتبه خودمان ذوب شویم.
منبع: توحید ولایی-استاد فاطمه میرزایی
مطالب مرتبط
حقیقت اسلام
مصطبه