"السلام علیکم"؛ سلام و درود برشما...
"سلام" از "سَلِمَ" ضدّ خصومت و به معنای شدّت موافقتی است که هیچ گونه خلاف و نزاعی در بین نباشد. انقیاد ، صلح، رضا و امثال آناز لوازم این معناست.
سلا م به معنای سلامت است و "السلام علیکم" یعنی سلامت از جانب خدا بر شما[مخاطبان] باد.
آسان ترین ابزار تکریم
مبادلۀ سلام هنگام مقابل شدن با دیگران ، ساده ترین ، آسان ترین و ارزشمندترین وسیله برای ابراز ارادت ، تکریم و تعظیم مخاطب و تحکیم پیوندهای اجتماعی است.
سلام ، نوعی تحیّت و درود است. اصل "تحیّت" به معنای طلب حیات برای مخاطب است ، خواه حیات ظاهری باشد یا حیات باطنی ، مادی باشد یا معنوی.
در قرآن کریم آمده است: " تحیّتهم فیها سلام"(سوره یونس آیه 10) : تحیت بهشتیان سلام است. طبق ایت آیه ، تحیت انواعی دارد که سلام ، بهترین آنهاست. از این رو بهشتیان آن را انتخاب می کنند.
به این ترتیب ، سلام کننده به کمک سلام ، حیات همراه با سلامت ، یعنی کمال حیات نازل شده از جانب خداوند را برای مخاطب ، طلب می کند و در واقع ، معنای آن "سلام الله علیک" است؛ چون سلام از اسمای حسنای خداست: " هو الملک القدّوس السلام" و مبدا هر گونه سلام و سلامتی اوست:
"اللّهمّ انت السلام و لک السلام وإلیک یعود السلام " خدایا! سلام تویی و سلامتی از تو نشأت می گیرد و از آنِ توست و به سوی تو نیز باز می گردد.
از آنجا که خدای متعال سلام است ، سلام و جوابی که میان دو نفر رد و بدل می شود (سلام علیک ،علیک السلام) عبارت دیگری از "هو الاوّل والاخر" است.
تذکر 1:در معنای فقرات این دعای بلند مرتبه می توان گفت:
الف)خداوند سلام است ، یعنی تمام کمال های آن ذات اقدس از آسیب عیب و گزند نقص سالم است .
ب)خداوند مبدا فاعلی تمام آثار سودمند و با برکت است پس مبدأ آغازین اسلام نیز خداست.
ج) خداوند مالک تمام اسما و افعال و آثار و بالاخره مَلِک همۀ اشیاست و سلام نیز یکی از ممالیک اوست.بنابر این ، سلام در اختیار خداست.
د) خداوند ، انجام همة اشیا و پایان تمام امور و مقصد و نهایت همۀ سائران صائر و تمام سالکانِ متحوّل است بنابراین ، مرجع پایانی سلام نیز خداست. به بیان دیگر : چون سلام از کلمات طیب است و هر کلام طیّبی به سوی خداوند صعود می کند: "إلیه یصعد الکلم الطیّب" (سوره فاطر آیه 10) و صعود همان قوس رجوع و عود به طرف خداست ، لذا بازگشت هر سلام به سوی خداست.
تذکر 2: برخی سرّ تسمیۀ خدای سبحان به "سلام" را چنین دانسته اند:
هر موجودی هر چه دارد به تسلیم الهی است و او چنین نعمتی را همراه با سلامت در اختیار آن موجود گذاشته و تسلیم او گردانیده است. لذا خداوند خود را به طور مبالغه در این وصف ، سلام (به معنای مسلِّم و سلام دهنده) نامیده است.
منبع :ادب فنای
مقربان-جلد اول- آیت الله جوادی آملی
مطالب مرتبط
روایتی از حضرت علی(ع) در مورد معرفت حق امام
زیارت نامه، نشانی و آدرس بزرگراه کمال است